ამ მცენარეს სამკურნალოდ უხსოვარი დროიდან იყენებენ. შუა საუკუნეებში მისი საშუალებით სისხლდენის შეჩერებას, ხველის, პოდაგრის, ტუბერკულოზისა და შარდკენჭოვანი დაავადების დამარცხებას ცდილობდნენ...
შროშანი მდიდარია სხვადასხვა ნივთიერებით: ფლავონოიდებით, საპონინებით, ალკალოიდებით, ვაშლის, ლიმონის, ასპარაგინის მჟავებით, – მაგრამ მასში ყველაზე მეტი მაინც საგულე გლიკოზიდია...
შტოში უხვად შეიცავს წყალს, თუმცა მის სამკურნალო თვისებებს სხვა ნივთიერებები განაპირობებს. ესენია: ვიტამინები (C, B ჯგუფის თითქმის ყველა ვიტამინი, PP), მიკროელემენტები (ნატრიუმი, კალციუმი, კალიუმი, მაგნიუმი, ფოსფორი, რკინა, მანგანუმი, კობალტი, სპილენძი) და, რაღა თქმა უნდა, ცილები, ნახშირწყლები, ორგანული მჟავები, ფლავონოიდები, პექტინი, საპონინი, გლიკოზიდები... უფრო ვრცლად »»»
ცხენისწაბლა - Aesculus Hippocastanum
ცხენისწაბლა ხემცენარეა, რომელიც მაის-ივნისში ყვავის, თუმცა ნაყოფს სექტემბერ-ოქტომბერში ისხამს. მართალია, ეს მცენარე ჩვენს ტერიტორიაზეც საკმაოდ ფართოდაა გავრცელებული, მაგრამ ცოტამ თუ იცის მისი სამკურნალო თვისებების შესახებ...
ამ მცენარის ხსენებაც კი კმარა, რომ მთელ ტანში ჭიანჭველებმა დაგვირბინოს. თქვენ წარმოიდგინეთ, ნივთიერებას, რომელსაც ჭინჭარი ასე უხვად შეიცავს და რომელიც გვსუსხავს, სწორედ ჭიანჭველას მჟავა ეწოდება...