“დღეს ყველას ნერვები აქვს მოშლილი”, – ამ ფრაზისთვის ალბათ ხშირად მოგიკრავთ ყური. იმასაც ხშირად გაიგონებდით, რომ თანამედროვე ცხოვრების რიტმი, ყოველდღიური პრობლემები, უწინარეს ყოვლისა, ჩვენს ნერვულ სისტემაზე აისახება...
ფსიქიკურ დაავადებათა გენეზში წამყვანია მემკვიდრეობითი და ბიოლოგიური ფაქტორები, თუმცა ბოლო დროს უფრო და უფრო მეტ აქტუალურობას იძენს კიდევ ერთი – სოციალური ფაქტორი. სოციალური პრობლემების გამო მრავალი ბავშვი და მოზარდი იქცა ფსიქიკური აშლილობის მსხვერპლად...
შიზოფრენია სიტყვასიტყვით ფსიქიკის გახლეჩას ნიშნავს. ახასიათებს აზროვნების, ლოგიკის დარღვევა, არასწორი მსჯელობა (ბოდვითი იდეები), არაადეკვატური ემოციური რეაგირება ან ემოციების დაკნინება, გასადავება, ინტერესების წრის შეზღუდვა, საკუთარ სამყაროში ჩაკეტვა...
როგორც ნოდარ დუმბაძე ამბობდა, არ არსებობს კაცი, თავის ტკივილი რომ არ გამოეცადოს, მაგრამ დაავადებამ შაკიკის ამაყი სახელი რომ დაიმსახუროს, ჩამოთვლილთაგან ერთი ან რამდენიმე თვისება უნდა ახასიათებდეს...
თუ კარგად დააკვირდები, აღმოაჩენ, რომ დაღლილობა და მოთენთილობა თავისთავად, ყოველგვარი ძალისხმევის გარეშეც მოდის. არც მძიმე ტვირთი აგიწევია, არც კუს ტბაზე გირბენია დილაადრიან, მაგრამ ძალ-ღონე მაინც სადღაც გაქრა, თვალები კი გეხუჭება...
როდესაც მოზარდი გოგონები 90/60/90-სკენ მიისწრაფვიან, ამას კიდევ არა უშავს, მაგრამ როდესაც 12-13 წლის გოგონა მკაცრ დიეტას იმისთვის იცავს, რომ ერთ მშვენიერ დღეს სარკეში იოლად დაითვალოს საკუთარი ნეკნები, სრულიად მიუღებელია. პრანჭიკელა თინეიჯერების ამგვარ საქციელს ნეგატიურად აფასებენ არა მარტო უმაღლესი მოდის წარმომადგენლები, არამედ ექიმები და ფსიქოლოგები...
